Reservetroep

Er staan hier in Griekenland hele bomen waarvan mijn moeder een plant had, die er jaren over deed om 80 centimeter hoog te worden. En die we, na al die jaren zorg en toewijding, gewoon bij de vuilnis hebben gezet. Heel zielig. Onder het mom van: we kunnen nu eenmaal niet alles meenemen. Gelukkig heeft mijn tante nog twee plantjes meegenomen. Bij mij gaan ze zo wie zo dood. Ook als het vetplanten zijn of cactussen. Toch is het lullig. Maar je moet gewoon een knop omzetten als je het huis van je moeder, die net overleden is, moet uitruimen. Anders krijg je het niet voor elkaar. Wel hebben we serieus alles in onze handen gehad en bij elk voorwerp besloten wat we er mee gingen doen. Zo kwamen we foto's tegen van vakanties met alleen maar prachtige landschappen, fonteinen of pleinen er op. Voor degene die daar geweest is ( mijn moeder in dit geval) prachtig! Maar voor ons totaal nietszeggend en niet wetend waar het was of met wie ze daar geweest is, besluit je dan toch wijselijk om ze maar te vernietigen. Of een paspoort bijvoorbeeld of een rijbewijs..wat moet je er mee? Ook al is het een heel persoonlijk iets. Huissleutels kun je nog doorgeven aan degene die erna in het huis zal gaan wonen (ook zoiets raars). Maar wat er aan de rest van de sleutelbos zit? Waar al die andere 20 sleutels en 3 kleine sleuteltjes van zijn? Geen flauw idee! Van een oude fiets? Een kettingslot? Kluisje van het werk? Gelukkig kwam ik er bij toeval nog net op tijd achter dat mijn eigen reserve huissleutels nog aan de bos moesten zitten, anders had ik het hele geval zo in de prullenbak geflikkerd.

Eigenlijk sleept een mens vaak onnodig veel zooi met zich mee, vaak uit gewoonte. En herinnert zichzelf misschien wel helemaal niet waarvan, of waarvoor het eigenlijk ook alweer was. Zo heb ik een hekel aan grote huizen met veel opbergmogelijkheden zoals zolders, grote kasten en schuren. Waar je allemaal rotzooi in kunt zetten die je eigenlijk nooit gebruikt of waar je al jaren niet naar omgekeken hebt. Zo heb ik al sinds mijn verhuizing een aantal jaren geleden drie onuitgepakte verhuisdozen in mijn huiskamer staan en minstens een stuk of zes in mijn schuur. Het bevalt me eigenlijk een stuk beter om in een kleinere ruimte te wonen waar je alleen de noodzakelijke spullen in kwijt kunt. Spullen die je echt nodig hebt. Omdat er gewoonweg geen ruimte is om overbodige troep te stallen. Een stuk makkelijker schoonhouden ook.